İstanbul Dramatik Topluluğu sizlere geçen ay bahsettiğim oyunları sahnelemeye devam ederken arada da listede olmayan yani daha önce ilan edilmemiş ve pek fazla sanatsal değeri olmayan oyunları da sahneye koyuyordu. Bu oyunlardan biri olan “Fru Fru” büyük eleştirilere uğradı. “Salome” gibi yüksek değerdeki bir oyunla büyük başarı kazanan ekibin, aynı kadroyla böyle bir oyunu neden sahnelediği sorgulanıyordu. Bu tip oyunların hayata geçmemesi için seyircinin daha seçici olması, alkışlamakla birlikte eleştirmeyi, hatta gerekirse oyunu ıslıklamayı öğrenmesi gerektiği söyleniyordu. Haberin devamını basılı veya dijital dergimizden okuyabilirsiniz...
Paylaş
Paros Dergisini anlaşmalı bayilerimizden ya da web sitemizden online olarak satın alabilirsiniz.
Sevgili dostlar, bugünkü yazıma ilk bakışta “tiyatroyla ne ilgisi var?” diyebileceğiniz bir konuyla başlamak istiyorum.
Anadolu’nun bazı şehirleri gibi Samsun’da yapılan tiyatro etkinliklerine ait elimizde yeterli bilgi ne yazık ki yok denebilecek kadar az.
İstanbul Dramatik Topluluğu sizlere geçen ay bahsettiğim oyunları sahnelemeye devam ederken arada da listede olmayan yani daha önce ilan edilmemiş ve pek fazla sanatsal değeri olmayan oyunları da sahneye koyuyordu.
Sevgili dostlar, eğer dikkat ettiyseniz dergimizde 2014 yılından itibaren yazmaya devam ettiğim tiyatro yazılarımda genelde her yıl Nisan ayında yazdığım tiyatro tarihi ile ilgili konuya ara verip, sayfamı ‘8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’ ve ‘27 Mart Dünya Tiyatro Günü’ne ayırıyorum.
Oluşturulan yeni kadroda Aşod Madatyan’ın isminin olmaması gerçekten çok dikkat çekiciydi.
